Ossie adviseert: Verstand op nul!

Er zijn van die momenten: ik ga er voor zitten om weer een herderlijk en carnavalesk idee te spuien en er gebeurt helemaal niks in mijn afgekeurde koeienkop, waar de gemiddelde Ossekop iets mee kan. Terwijl het nieuwe jaar al weer twee weken bezig is en je van hét icoon toch mag verwachten dat er iets zinnigs wordt meegegeven om over zes weken gemotiveerd en gestructureerd aan de vier mooiste dagen van het jaar te beginnen, weigert mijn denkapparaat elke medewerking.

Een zorgelijke ontwikkeling die echter, ondanks therapeutische ingrepen en geforceerde brainwashing, geen moer oplevert. Verstand op nul, beetje gevoel van werkweigering en uiteindelijk de berusting dat er niks uitkomt en dat iedereen daar maar genoegen mee moet nemen. En als ik daar dan weer wat dieper mee geconfronteerd word, zit er ook wel een filosofisch elementje in verscholen. Uiteindelijk begin je Carnaval niet met een volle kop goeie voornemens en zinvolle levensbeschouwingen, maar is de intentie van ‘laat het maar lekker op me afkomen’ een open begin. ‘Verstand op nul’ dus en ontvankelijk zijn voor impulsen die een leeg hoofd een volle voldoening geven.